احتمالاً این صحنه برات آشناست:
یه خونه تو اینستاگرام میبینی، وااای… نور عالی، مبل شیک، دیوار تمیز، همهچی پرفکت.
با خودت میگی:
«منم دقیقاً همچین خونهای میخوام.»
اما بعد از اینکه وارد همچین فضایی میشی یا حتی خودت شبیهش رو میسازی،
یه حس عجیب میاد سراغت
سؤال اینجاست:
چرا خونههای اینستاگرامی تو عکس فوقالعادهان، ولی تو واقعیت نه؟
اول از همه: این خونهها برای زندگی طراحی نشدن
حقیقت تلخه ولی واقعی:
بیشتر خونههای اینستاگرامی برای عکس گرفتن ساخته شدن، نه زندگی کردن.
همه چیز بر اساس اینه که:
-
تو کادر خوب دیده بشه
-
نور از یک زاویه خاص بیاد
-
فضا همیشه مرتب باشه
اما زندگی واقعی:
-
نامرتبه
-
متغیره
-
پر از حرکت و استفاده روزمرهست
وقتی طراحی فقط برای دوربینه، آدم توش گم میشه.
وسواس بیش از حد روی ظاهر
خانههای اینستاگرامی معمولاً:
-
بیش از حد تمیزن
-
بیش از حد خنثیان
-
بیش از حد کنترلشدهان
هیچ چیز اضافهای نیست.
اما مشکل دقیقاً همینه: هیچ چیز شخصی هم نیست.
نه خاطرهای،
نه رد زندگی،
نه نشونهای از آدمی که اونجا زندگی میکنه.
رنگهای امن، ولی خستهکننده
سفید، بژ، طوسی روشن…
رنگهایی که تو عکس عالیان،
اما وقتی ۲۴ ساعته توشون زندگی میکنی، کمکم خستهکننده میشن.
چرا؟
چون:
-
هیجان ندارن
-
عمق احساسی ندارن
-
شخصیت نمیسازن
این رنگها برای فید اینستاگرام عالیان،
اما برای روح آدم نه همیشه.
نورپردازی نمایشی، نه انسانی
نور تو خونههای اینستاگرامی معمولاً:
-
یا خیلی زیاده
-
یا فقط از یک زاویه خاص قشنگه
در واقعیت اما:
-
شبها فضا سرد میشه
-
نور چشم رو خسته میکنه
-
یا اصلاً دنج نیست
نور خوب باید:
-
لایهلایه باشه
-
قابل تنظیم باشه
-
با حال و هوای آدم هماهنگ بشه
نه فقط مناسب عکس.
مبلمان زیبا، ولی ناراحت
بیاین رک باشیم.
خیلی از مبلهایی که تو اینستاگرام میبینی:
-
نشستن طولانی روشون سخته
-
زاویه پشتی بد دارن
-
فقط برای دیده شدن طراحی شدن
طراحهای حرفهای میدونن:
مبلمان خوب اول باید حال آدم رو خوب کنه، بعد خوشگل باشه.
نبود بافت و گرما
خانههای اینستاگرامی اغلب:
-
سطوح صاف دارن
-
متریال براق دارن
-
بافت کمی دارن
در حالی که فضاهای دلنشین:
-
چوب دارن
-
پارچه نرم دارن
-
فرش، کوسن، پرده با بافت دارن
بافت، همون چیزیه که فضا رو «زندگیپذیر» میکنه.
تقلید کورکورانه؛ بزرگترین مشکل
خیلیها بدون فکر میگن:
«همونی که تو اینستاگرامه رو میخوام.»
اما نمیپرسن:
-
سبک زندگی من چیه؟
-
خونه من چقدر نور داره؟
-
من با چه فضایی آرامش میگیرم؟
خانه خوب باید منعکسکننده آدمها باشه، نه الگوریتمها.
طراحان حرفهای چه کار متفاوتی میکنن؟
طراحها الان دارن از اینستاگرام فاصله میگیرن و میرن سمت:
-
طراحی احساسی
-
فضاهای دنج
-
ترکیب زیبایی و راحتی
خونهای که:
-
شاید تو عکس سادهتر باشه
-
اما تو واقعیت، آدم دلش نخواد ازش بیرون بره
آیا باید اینستاگرام رو کلاً کنار بذاریم؟
نه.
اینستاگرام الهام خوبیه،
اما نسخه نهایی نیست.
باید ازش ایده بگیری،
نه کپی.
جمعبندی؛ خانه خوب تو عکس نیست، تو حسه
خانههای اینستاگرامی قشنگن،
اما خانههای خوب:
-
دنجن
-
انسانیان
-
شخصیان
اگه خونهات قراره فقط تو عکس قشنگ باشه،
بعد از مدتی خستهکننده میشه.
اما اگه قراره حالتو خوب کنه،
اونوقته که واقعاً «خونه» میشه.
گزارش ترندهای دکوراسیون داخلی 2025
